ಸಣ್ಣ ವ್ಯಥೆ - 7

ಕಾಲೇಜು ರಂಗ ಕಳೆದು ಉದ್ಯೋಗವ ಮಾಡಲು ಒಂದು ಸಾಫ್ಟ್ ವೇರ್ ಕಂಪನಿಗೆ ಕಾಲೇಜು ಮುಗಿದ ೪ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಂಡೆ.ಇದಕ್ಕೆ ನಾನು ನನ್ನ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಉಪನ್ಯಾಸಕರಿಗೆ ಚಿರ ಋಣಿ. ಉದ್ಯೋಗದ ಪ್ರಥಮ ತಿಂಗಳು ಹೊಸ ಹೊಸ ವಿಷಯಗಳ ಅರಿಯುವಲ್ಲಿ , ಪರಿಚಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸುಂದರ ಅಲೆಯಂತೆ ಕಳೆಯಿತು.ತಿಂಗಳ ಕೊನೆಗೆ ಪ್ರಥಮ ಸಂಬಳವೆಂಬ ಹೊಸ ಪದಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಜೀವನ ಎದುರು ನೋಡ ತೊಡಗಿತು, ಮನದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಯೋಚನೆ ಏನ್ ಮಾಡುವುದು ಮೊದಲ ಸಂಬಳದಲ್ಲಿ ಅಂಥ ,ತಕ್ಷಣ ನನ್ನ ತಂಗಿಗೆ ಫೋನಾಯಿಸಿದೆ , ಅಪ್ಪನ ಶರ್ಟ್ ಸೈಜ್ ನೋಡಿ ಹೇಳು , ಹಾಗೆ ತಮ್ಮನ ಜೀನ್ಸ್ ಪ್ಯಾಂಟ್ ಮತ್ತು T ಶರ್ಟ್ ಸೈಜ್ ಅನ್ನು ಹೇಳು ಎಂದು ಹೇಳಿ, ಫೋನ್ ಇಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟೆ.ಅರ್ಧ ತಾಸು ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ಮನೆಗೆ ಫೋನಾಯಿಸಿದೆ , ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ಬಂದ ಉತ್ತರ ನನ್ನ ಕಣ್ಣನ್ನು ಒದ್ದೆ ಯಾಗಿಸಿತು ಮತ್ತು ಅಪ್ಪನ ಮೇಲೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಗೌರವ ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು , "ಅಣ್ಣ , ಅಪ್ಪನ ಶರ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ಹರಿದಿದೆ ಕಣೋ ಸೈಜ್ ಇರೋ label ,ಶರ್ಟ್ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ" .ನಾನು ಎಂದು ಅಪ್ಪನ ಬಟ್ಟೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಅಷ್ಟು ಗಮನಿಸಿರಲಿಲ್ಲ .ಈ ಚಿತ್ರಗಳು ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಮೂಡಿ ಸುಮಾರು ೪ ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದಿವೆ ,ಆದರೆ ಈಗಲೂ ಯಾರೇ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಲಿ ಪ್ರಥಮ ಸಂಬಳದ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಬಳಿ ಚರ್ಚಿಸಿದಾಗ ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ಈಗಲೂ ಒದ್ದೆ ಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಜೀವನದ ನಮ್ಮ ಪ್ರತಿ ಏಳಿಗೆಯಲ್ಲು ಭೂತ ಕಾಲದ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳು ನಮ್ಮನ್ನ ಸದಾ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ,ಎಚ್ಚರದಿಂದ ಇರುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ ಆಲ್ವಾ ?.

- ಗಂಗರಾಜು.ಕು.ಸಿ.