Friday, December 23, 2011

ಸಣ್ಣ ವ್ಯಥೆ -15

ನಿಂತ ನೀರಿದು ನಿಂತ ನೀರಿದು
ಹರೆಯ ಬಾಳು ಹೊರೆಯ ಹಾಗೆ 
ಒಲವ ಮರೆತು ಒಡಲ ಸುಖಕೆ 
ನಿಂತ ನೀರಿದು ನಿಂತ ನೀರಿದು ||ಪ||

ಕಲಿವ ಶಿಕ್ಷಣ ಊಟಕಂತೆ
ಕಲಿತ ವಿದ್ಯೆ ಆಟದಂತೆ
ನೆರೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಪಾತ್ರಕಾಗಿ 
ಸ್ವಂತ ದೇಹ ತೊರೆವರಂತೆ ||ನಿಂತ||

ತಂದೆ ತಾಯಿಯ ಹೊರಗಿನವರು 
ತವರ ಬಾಳ್ವೆ ರುಚಿಸದವರು 
ಮೂರು ದಿನದ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ 
ಯಾರಿಗೂ ನಿಲುಕದೆ ಓಡ್ವರು||ನಿಂತ||

ಮೌನ ಮಂತ್ರ ಮರೆವಿಗೆ 
ಮಾತೇ ತಂತ್ರ ಇವರಿಗೆ 
ಅಳಿಸಿ ಹೋಗುವ ಬಾಳ್ವೆಯಲ್ಲಿ 
ಅಂಧಕಾರದಿ ಮೆರೆವರು ||ನಿಂತ||

ಹಣವೇ ಎಲ್ಲವು ಆಗಿದೆ 
ಸ್ನೇಹ ಸರಸವು ಮಾಯವು 
ಉಸಿರು ಉಸಿರಿಗೂ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ 
ಸುಳ್ಳ ಹೇಳಿ ಜೀವಿಪರು ||ನಿಂತ|

-- ಗಂಗರಾಜು.ಕು.ಸಿ.

No comments:

Post a Comment